Kwiaty dla Algernona to historia trzydziestodwuletniego mężczyzny, Charliego Gordona, który jest upośledzony umysłowo. Jego iloraz inteligencji wynosi 68 punktów. Charlie pracuje w piekarni, a w międzyczasie uczy się pisać i czytać, lecz sprawia mu to dużą trudność. Pewnego dnia Charlie poznaje naukowców, którzy postanawiają mu pomóc. Przedstawiają mysz imieniem Algernon, która jest nadzwyczaj inteligentna. Oferują też operację, po której stanie się mądry. Po kilku tygodniach życie przerażonego Charliego Gordona zaczyna się zmieniać, a z czasem wywraca się do góry nogami.
Charlie przypomina sobie swoje dzieciństwo. Był to dla niego bardzo ciężki okres, przede wszystkim ze względu na brak akceptacji i miłości ze strony matki i siostry. W domu doświadczył też przemocy fizycznej
Powoli Charlie zaczyna wszystko lepiej rozumieć, inaczej też patrzy na swoje dotychczasowe doświadczenia.
Zakochuje się w dawnej nauczycielce ze szkoły (jak sam to określał) dla umysłowo chorych. Już po kilku miesiącach Charlie ma wyższy poziom inteligencji od przeciętnego człowieka.
„Kwiaty dla Algernona” to historia rodziny, która nie może się pogodzić z faktem posiadania niepełnosprawnego dziecka. W połowie powieści dowiadujemy się, co było tego przyczyną.
Książka jest napisana w formie dziennika. Wydaje się, jakby ją pisała osoba chora, co dodaje jej realizmu. Jest tak wciągająca, że nie sposób przestać ją czytać.
Autor bardzo umiejętnie opisuje życie osób z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin. Ta pozycja bardzo mnie poruszyła. Każdy powinien choć raz po nią sięgnąć.
Czy Charlie pogodzi się z przeszłością?
I czy będzie szczęśliwy?
Czy inteligencja Charlie’go będzie wciąż rosła?
Goraco polecam.
No Comments