Archives

Swoją przygodę z piórem Nicole Trope, zaczęłam od „Gdzie jesteś synku”. Ta książka zrobiła ze mną, to coś czego brakowało mi od dawna. Ostatni raz takiego wrażenia doznałam czytając    „Tipi i ja”.  Od pierwszej kartki aż do końca, na przemian śmiałam się i płakałam ze wzruszenia.

Pewnego dnia, podczas zabawy w lesie, Amber gubi drogę do domku letniskowego, w którym się zatrzymała. Kilka przecznic dalej znajduje inny domek tego samego ośrodka. Postanawia wejść i zapytać czy mogłaby skorzystać  z telefonu. Gdy otwiera drzwi, widzi klęczącą kobietę, z zakrwawionym nożem w ręku nad konającym  mężczyzną, Wzywa policje i karetkę.

Theo to jedenastoletni chłopiec, w spektrum autyzmu.  Biegnie przez las, by znaleźć pomoc. Tata Theo, poprosil go żeby wezwał po pomoc. Chłopiec się zgubił i  z nadmiaru dźwięków, które go otaczają  schował się przed deszczem, w dziupli  drzewa.   Starszą  panią  zaniepokoiły  odgłosy dochodzące z dworu. Kiedy odkrywa, co je wywołuje, jest zdziwiona, zabiera Theo do środka. Chłopiec jest przemoczony, zmarznięty, głodny… Problem stanowi to, ze nie ma z nim kontaktu. Rose orientuje się, że chłopczyk umie migać.

Cecelia, mama Theo, trafia do szpitala. Przez szok, którego doznała,  nie może wydobyć z siebie słowa. Jesteśmy w jej umyśle.

Jak to się wszystko potoczy dalej tego musicie dowiedzieć się sami. Warto przeczytać tą pozycje ponieważ prócz ekscytujące fabuły, niesie za sobą pewne przesłanie. Autorka bardzo dobrze przygotowała się do napisania  tej książki, co widać na każdej stronie. Co ciekawe, dobrze oddaje odczucia osób w spektrum Autyzmu. Bardzo dobra pozycja.

Daje jej 10/10

Polecam serdecznie.

Kilka dni temu zauważyłam „Sixten Souls” przeglądając Internet. Przykuła moją uwagę jej niesamowicie wykonana okładka, która robi wrażenie. Ciekawa fabuła. Nikogo pewnie już nie zdziwi, że zaplątane są w nią duchy. Czysta uczta dla amatorów literatury fantasy.

Szesnastoletni Charie, po zapaleniu opon mózgowych umiera. Jednak lekarze jakimś cudem przywracają go do życia. Wówczas okazuje się, że Charie widzi duchy. Oli to jeden z jego nieżyjących przyjaciół, mieszka u niego w pokoju. Drugą przyjaciółką jest zmarła lekarka, która go uratowała po wypadku. Z obojgiem bohater utrzymuje kontakt, jak że zwyczajnym śmiertelnikiem.

Kiedy Charie poznaje Sama zakochuje się w nim i we czwórkę z pomocą innych duchów szukają porywacza dusz. Czy im się uda rozwiązać tą tajemniczą zagadkę?

Czy Charie odważy się na miłość?

Czy Charlie’mu uda się pokonać porywacza dusz?

Co Sam będzie chciał poświecić dla Chariego ?

Tego dowiecie się sami jeśli przeczytacie tą pozycje.

Jest to Młodzieżowa powieść grozy i romans fantasy w jednym. Trzymająca w napięciu książka, która porusza czytelnika do głębi. Mówi czytelnikowi, jak może  się czuć osoba niepełnosprawna oraz homosexualna. Inspiruje swoją innością. Dotyka wiele aktualnie trudnych tematów.

Polecam.

„Babel” przykuła moją dość nietypową fabułą. Poleca ją jedna z moich ulubionych  youtuberek Zuza z kanału Zaksiążkowane. Opowiadała o niej w samych superlatywach,  dlatego zdecydowałam się po nią sięgnąć w ciemno i jak zwykle się nie zawiodłam.

To ciężka książka pełna emocji, współczucia oraz oddania wobec przyjaciół. Temat ważki aczkolwiek momentami trudny.

W małym miasteczku wybucha, epidemia dżumy. Mały chłopiec pół-chińczyk zostaje osierocony. Pewien profesor, z uniwersytetu oxsfordzkiego, postanawia przygarnąć go pod swoje skrzydła.  Zmienia mu imię na takie, które będzie łatwiej wymówić Anglikom. Daje mu także  wykształcenie, dzięki któremu otworzą się przed nim wrota oxfordu. Robin wkracza do świata uczniów, nazywanych Babolami i wraz z trójką przyjaciół wprowadza się do wieży Babel, w której będą mieszkać.

Ta książka potrafi wycisnąć czytelnika do suchej nitki, lecz zarazem zaciekawić go losami bohaterów. 800 stron. Polecam wytrwałym.

Od jakiegoś czasu, miałam ochotę przeczytać tą książkę lecz udało mi się dopiero teraz. Zaciekawiona opiniami blogerów sięgnęłam po nią i ja… z przyjemnością.

Nastoletnia Avery Grames po śmierci matki, zamieszkuje u swojej przyrodniej siostry. Kiedy jednak się dowiaduje, że Libby (siostra)wybaczyła Drakowi (byłemu chłopakowi) postanawia postawić na swoim i wyprowadzić się z domu. Nie mając gdzie nocować, śpi w swoim samochodzie.

Avery pracuje oraz się uczy. Pewnego dnia poznaje tajemniczego Graysona Hawthorn’a,  który informuje ją, iż została zaproszona na odczytanie testamentu jego dziadka Tobiasa Hawthorn’a . Siedemnastolatka jest zszokowana całą sytuacją tym bardziej, że nie znała nikogo o takim imieniu. Po dostaniu się na miejsce odczytania testamentu, Grames zastanawia się, co robi w tak urokliwym miejscu, jakim jest Hawthorne Hause. W Sali konferencyjnej w Hawthorne Hause, w którym odbywa się odczytanie testamentu, Avery poznaje rodzinę Hawthorne’ów spadkobierców Tobiasa Hawthorn’a. W czasie odczytania ostatniej woli Tobiasa okazuje się, że od teraz to ona jest dziedziczką majątku  śp. Tobiasa Hawthorn’a.

Czy Avery uda się odkryć tajemnice Hawtorne Hause?

Tego dowiedzcie się sami.

Polecam. Bez wahania daję mocne 10/10.

Jakiś czas temu zobaczyłam tę książkę, przeglądając YouTube. Przykuła ona moją uwagę enigmatyczną okładką oraz fabułą. Jak zawsze- związaną z magią.

Mona czternastoletnia dziewczynka pracuje w piekarni Ciotki. Jest obdarzona niezwykłym darem. Magia ciasta — oznacza, że może ożywiać ciastka oraz pierniki. Pewnej nocy, gdy Mona schodzi do kuchni, by nastawić ciasto na ciastka, znajduje ciało dziewczynki. Odkrywa, Że brat zmarłej kręci się koło piekarni. Chłopczyk zapytany o imię przedstawia się jako Patyk. Mona zostaje podejrzana w sprawie o morderstwo. Dziewczyna wraz z Patykiem, próbują Rozwiązać sprawę tajemniczych morderstw magików.

Czyta Się szybko, z zapartym tchem. Gorąco polecam, szczególnie fanom magii. W okresie świąt (przez wzgląd na bieg wydarzeń) smakuje wyjątkowo wybornie.

„Motylek” to pierwszy tom z serii o Lipowie. Zawsze mnie zastanawiało, co musi się skrywać w głowie i życiu człowieka , by popełnił on zbrodnie doskonałą. Lipowo skrywa przed mieszkańcami wiele dziwacznych historii, tajemnic i zagadek. Jedną z nich jest tajemnicza śmierć.

Młoda pisarka, Weronika Nowakowska po rozwodzie, kupuje w małym miasteczku dworek i sama zaczyna go remontować. Gdy idzie przez las ze swoim psem Igorem, znajduje ciało zakonnicy. Zaczyna się interesować, tym kim ona była. Tymczasem, sprawę prowadzi komendant policji, Daniel Podgórski. Weronika podsuwa mu pewne tropy, na które sama natrafiła. Weronika i policjant szukają mordercy, a w raz z poszukiwaniami rodzi się pomiędzy nimi, jakieś nieznane im uczucie.

Czy uda im się rozwiązać sprawę?

Czy dowiedzą się kim jest tytułowy Motylek?

Czy z rodzi się pomiędzy nimi miłość?

Książka jest pełna zwrotów akcji,  Napisana jest świetnym piórem.  Podobała mi się sama relacja Daniela i Weroniki. Chociaż postać Weroniki mnie trochę złościła…..,  a może on…. ? Hmm,  może to właśnie Daniel jest jej pisany…….

Z całego serca polecam.

Pierwszy raz sięgnęłam, po twórczość pani Izabeli.  „W szponach” to jeden z lepszych kryminałów – thrillerów jakie przeczytałam do tej pory. Akcja książki toczy się  dwu etapowo.

Julia jest młodą wdową. Po tajemniczej śmierci ojca jej dziecka przeprowadza się do domku, na przedmieściach Grodziska Mazowieckiego. Sześcioletni chłopiec nie może się pogodzić ze śmiercią ukochanego taty. Benio nawiązuje niepokojącą relacje z tajemniczym ,nowym przyjacielem. Julia martwiąc się o zdrowie synka, postanawia zadzwonić i umówić go na wizytę u psychologa. Kobieta przez lata ukrywa wielką tajemnice, w roku 1996 przeżyła  koszmar, z którym nie może się pogodzić do dziś. Co się wydarzyło przed laty?.

Czy Julia poradzi sobie z demonami przeszłości?

Czy dowiemy się kim jest tajemniczy przyjaciel Beniamina?

Tego dowiecie się sami , jeśli przeczytacie tą niesamowitą, ciekawą książkę, która mrozi krew w żyłach.

Polecam.

Jakiś czas temu, po raz pierwszy zapoznałam się z twórczością,  pana Piotra Jedlińskiego. Czytając wtedy pierwszą, część historii o Dechowicach, Lucynie Kornikowej i jej magicznych siostruniach miałam wrażenie, że przenoszę się w inny wymiar do ich rzeczywistości. Teraz było podobnie, czytając „Wiedźmy z Dechowic i ligi niezwykłych Dżentelmagów”, czułam się jak za pierwszym razem, z tym małym wyjątkiem, że byłam bardziej wciągnięta.

Fabuła rozpoczyna się od informacji, że Lucyna Kornikowa nie żyje, znaczy wszyscy myślą, że zmarła. Jej magiczne siostrunie, poszukują rozwiązania jak ją sprowadzić z powrotem do świata żywych. Po drugiej stronie  krainy toczy się walka z czasem i poszukiwanie dziewczyny Antka, wnuczka jednej z magicznych siostruń Lucyny Kornikowej. Czy uda się sprowadzić do naszego świata Lucynę Kornikową ?.

Czy uda się odnaleźć dziewczynę Antka?

I czy uda się uratować świat?

Tego musicie dowiedzieć się sami jeśli przeczytacie tą śmieszną książkę. Autor spisał się na medal, książka jest lekka, przyjemnie się czyta przede wszystkim szybko. Humor tu przekazany oddaje klimat książki.

Polecam.

.

„Necrovent” jest to książka, która przykuwa uwagę swoją okładką oraz osobliwą, tajemniczą fabułą. Poleca ją także Zuza z mojego ulubionego kanału „Zaksiążkowane” co sprawiło, że jeszcze chętniej sięgnęłam po tą pozycję.

Fabuła zaskakuje czytelnika swoją innością i niezwykłym przebiegiem zdarzeń, z jakimi musi się mierzyć główna bohaterka Florka. Florentyna Kuna przyjeżdża do cioć, do małego miasteczka Zrębki. Z zawodu jest technikiem weterynarii. Florka właśnie szuka pracy w lecznicy dla zwierząt. Ale zwierząt magicznych! Szefową lecznicy jest Izabela Pokot, tajemnicza lekarka, która jest nieumarła, co znaczy tyle, że przeszła magiczną przemianę. Jej towarzyszką jest szczurzyca o imieniu Przekręt, która także jest nieumarłą.

Pani doktor leczy zwierzęta… magią. Florce udaje się zdobyć wymarzoną posadę w magicznym gabinecie weterynarii i tak kończy u boku Pani Izabeli oraz Bastiana – mitycznego fauna. Jeśli przeczytacie tą pozycje dowiecie się ile wspaniałych przygód na nich czeka. I że leczenie magią bywa co najmniej zaskakujące.

Książka jest napisana bardzo lekkim piórem, przez co czytelnik przez nią płynie.

Polecam.

„Ruiny Gorlanu” to pierwsza część z serii o zwiadowcach. Słyszałam wiele rożnych opinii na ten temat, które mocno mnie zaintrygowały. Jedną z nich usłyszałam od Zuzy z kanału Zaksiążkowane. Ona właśnie ostatecznie skłoniła mnie do przeczytania tej pozycji. Wiecie co? Zuza miała rację. Jest to cudowna pozycja a sama fabuła sprawiła, że oderwałam się od rzeczywistości.

Poznajemy w niej piętnastoletniego Willa, którego ojciec – odważny wojownik – zzginął podczas wojny jako bohater, w starciu wojsk Araluenu ze zdrajcą baronem Mogarathem. Will jest sierotą, który od zawsze marzy o spełnieniu swojego najskrytszego marzenia, jakim jest zostanie rycerzem. Problem w tym, że do szkoły Rycerskiej przyjmują tylko silnych muskularnych młodzieńców, zaś Will jest niski i chudy, z czego śmieją się rówieśnicy Willa. Nagle ni skąd ni zowąd pojawia się tajemniczy hart – zwiadowca, który postanawia przyjąć go na ucznia. I tak rozpoczyna się niesamowita podróż przez nieznane.

Czy Willowi uda się zostać zwiadowcą?
Czy Hart będzie dobrym nauczycielem?
I czy koledzy Willa przestaną mu dokuczać?

Tego wszystkiego dowiecie się sami jeśli przeczytacie tą niezwykłą książkę o niezwykle utalentowanym chłopcu.
Książka, jest napisana dość prostym piórem, co sprawia, że czyta się ją z przyjemnością. Dla mnie osobiście była doskonałą odskocznią od codzienności.

Polecam.