Pierwszy tom z serii Szamańskiej Anety Jadowskiej, to znakomita rozrywka na samotne wieczory. Piotr Duszyński, zwany Witkacym, to były partner policyjny Dory Wilk, która jest główną postacią w heksalogii Jadowskiej.
Książka jest podzielona na dwa opowiadania. Pierwsze z nich mówi o początkach Witkacego w nowej roli. Piotr niedawno przeszedł profesjonalne szkolenie dla szamanów. Po kolejnym dniu pełnym wrażeń, Witkacy wraca zmęczony pracą do domu. Tam zjawia się z niespodziewaną wizytą jego dawna miłość. Konstancja prosi, by pomógł jej odkryć tajemnice oddziału neonatologii, na którym zaczynają umierać zdrowe dzieci. Witkacy trafia na trop Anny Dzwon, dwunastoletniej dziewczynki, żyjącej ponad pół wieku temu. Co się zdarzyło prawie 50 lat wstecz? I dlaczego ma to wpływ na obecne wydarzenia?
Drugie opowiadanie to osobna historia. Tym razem przed drzwiami Witkacego stoi Katia, do niedawna jego życiowa partnerka. Katia to nekromantka, która próbuje odkryć, co jest nie tak w zaświatach. Wyczuwa bowiem jakąś złą energię. Razem z Witkacym wpadają na trop kobiety, która wykorzystuje czarną magię do robienia golemów (golem to rzeźba z gliny, z dodatkiem ziemi, w tym przypadku z cmentarza).
Czy Piotrowi Duszyńskiemu uda się rozwiązać obie zagadki?
Czy Witkacy pogodzi się ze swoją przyszłością, w której nie będzie już nigdy sam?
Czy Dora Wilk, zwana przez niego pieszczotliwie Ti, jego mentorka, pomoże mu rozwikłać te tajemnice?
W dwóch historiach jest mnóstwo tajemnic do rozwiązania, w które zaangażowane są całe grupy dusz. Książka zawiera dużo pozytywnej energii, choć sporo w niej mroku oraz czarnej magii. Powieść Jadowskiej wywarła na mnie pozytywne wrażenie, chociaż trzeba przyznać, że klimat czasem potrafił zmrozić krew w żyłach.
„Umiarkowany optymista Witkacy, zaprasza na pełną ironii opowieść o duchach, miłości i zbrodni”.
Polecam.
No Comments